پرداخت تمام مطالبات داروخانه‌های خصوصی، مستقل و دانشگاهی

معاون درمان سازمان تأمین‌اجتماعی گفت: مطالبات تمامی داروخانه‌های خصوصی، مستقل و دانشگاهی، تا پایان شهریور ماه پرداخت و به‌روز شد.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مهدی اسلامی گفت: امروز با پرداخت ۱۲,۵۰۰ میلیارد ریال به داروخانه‌های طرف قرارداد تأمین‌اجتماعی، مطالبات تمامی داروخانه‌های خصوصی، مستقل و دانشگاهی از سازمان تأمین‌اجتماعی تا پایان شهریور ماه پرداخت و به‌روز شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مبالغ پرداخت شده مربوط به مطالبات عادی داروخانه‌ها و همچنین مطالبات مربوط به طرح دارویار است.

مهدی اسلامی افزود: هفته گذشته، سه هزار میلیارد تومان به داروخانه‌ها و سایر مراکز طرف قرارداد پرداخت شد. امروز هم به‌رغم مشکلات مالی و اقتصادی، مطالبات یک ماه همه داروخانه‌های خصوصی، مستقل و دانشگاهی؛ چه مطالبات عادی و چه اضافه بار اجرای طرح دارویار اعم از مطالبات مربوط به نسخ کاغذی و الکترونیک پرداخت شد. به این ترتیب با تسویه مطالبات شهریورماه؛ از مطالبات داروخانه‌ها تنها مطالبات مهر ماه این مراکز باقی مانده است.

اسلامی افزود: علاوه بر این، بخشی از مطالبات مراکز دیالیز و یک ماه از مطالبات مربوط به تعهدات و هزینه‌های پزشک خانواده نیز امروز پرداخت شد. ۳۵۰ میلیارد ریال به طرح پزشک خانواده و ۱,۳۵۰ میلیارد ریال به مراکز دیالیز و ۲,۰۰۰ میلیارد ریال بابت مطالبات اسفندماه ۱۴۰۰ مراکز غیر دانشگاهی پرداخت شده است و تمام مطالبات ۵ ماهه دانشگاه‌ها در سال گذشته و فروردین سال ۱۴۰۱ نیز ظرف روزهای آتی تسویه خواهد شد.

معاون درمان سازمان تأمین‌اجتماعی گفت: سازمان تأمین‌اجتماعی از ابتدای اجرای طرح دارویار، همکاری جدی و نزدیکی با نظام سلامت کشور داشته است که امیدواریم این همکاری روزبه‌روز توسعه یابد و با حمایتی که سازمان برنامه و بودجه از این طرح خواهد داشت، بتوانیم به تعهدات خود در زمینه پرداخت مطالبات مراکز طرف قرارداد دانشگاهی و غیردانشگاهی و همچنین داروخانه‌ها و سایر مراکز طرف قرارداد، به نحو مطلوب عمل کنیم.

وی ادامه داد: تأمین خدمات مطلوب بیمه‌شدگان، تکلیف اصلی درمان تأمین‌اجتماعی و مراکز طرف‌قرارداد سازمان است و نباید مردم را درگیر مسائل اداری بین‌بخشی کنیم. همه ما یک هدف واحد داریم و آن هم خدمت شایسته به مردم شریف کشور و بیمه‌شدگان عزیز است.

معاون درمان سازمان تأمین‌اجتماعی گفت: با اجرای طرح دارویار و حذف ارز ترجیحی در حال حاضر به‌طور متوسط هزینه‌های دارویی سازمان تأمین‌اجتماعی در بخش درمان غیرمستقیم ماهیانه حدود ۷,۵۰۰ میلیارد ریال افزایش داشته است. همچنین افزایش قیمت دارو و تعداد مراجعین در مراکز ملکی سازمان نیز سبب افزایش بار هزینه‌های بخش درمان شده است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: داروخانه های کشور تأمین اجتماعی بهداشت و سلامت سازمان تأمین اجتماعی داروخانه های خصوصی مراکز طرف قرارداد مستقل و دانشگاهی میلیارد ریال داروخانه ها طرح دارویار پرداخت شد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۲۴۷۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

برای آموزش و پرورشی که سرپا نیست

مجتبی مرادی؛ حکومت‌ها اگر بتوانند از سلاح و موشک و بمب دست بردارند، از آموزش و پرورش نمی‌توانند صرف‌نظر کنند، چون ایده‌ها، الگو‌ها و مدل‌هایی از کمونیستی‌ترین وضع تا سکولاریسم و لیبرال دموکراسی و اسلام دارند که با قوای نظامی امکان نهادینه‌کردنِ آن‌ها وجود ندارد، پس ناگزیرند روی قوای ذهنی کار کنند تا نظام حکومتی و بلکه اجتماعی‌شان از هم نپاشد و نسل‌های بعدی همچنان به نظم مطلوب و برساخته‌ی حکومت پایبند باشند. از همین روست که گزینه‌ی آموزش اجباری در بسیاری از ممالک هست، حال آن که سربازی اجباری نیست.

انصاف این است که جمهوری اسلامی ایران اصلِ سیِ قانونِ اساسی‌اش را که رایگان بودنِ آموزش و پرورش است مراعات کرده، به علاوه تغییرات پی‌در‌پی نظامِ آموزشی، فارغ از آثار و نتایجش، خود گواه دیگری بر اهمیتِ آن و دغدغه‌ی نظام است.

امروز دیگر با یک حسابِ سرانگشتی معلوم می‌شود که دخل و خرج این سازمان عریض و طویل با هم نمی‌خواند و فقط با تقسیم رقمِ بودجه بر کارکنانش مشخص می‌شود هشت‌اش گروِ نه است. هزینه‌ی مدرسه‌سازی و نگه‌داری ساختمان‌ها و مراکزِ آموزشی خود قوز بالا قوز است. تجهیز مدارس به ضروریات روز گاهی به خیالبافی می‌ماند وقتی هنوز مدارسِ کپری داریم.

اگر تحریم‌ها برداشته شود و نفتِ ۱۵۰ دلاری بفروشند و دستِ دولت و حاکمیت پر باشد، می‌تواند به آزمون و خطاهایِ آموزشی پرورشی‌ ادامه دهد که به احتمالِ زیاد کم‌ترین عوارضِ آن حیف و میلِ بیت‌المال خواهد بود، همین الان آمار‌های رسمی از افتِ شدیدِ تحصیلی و عدمِ رغبت در دانش‌آموز و احتمالا معلم حکایت دارد.

دو چیز ثابت است:

۱. نظام در زمینه‌ی آموزش و پرورش دغدغه دارد.

۲. به هیچ وجه آن را رها نمی‌کند.

دو چیز روشن است:

۱. آموزش و پرورش اگرچه نمرده است، اما سرپا هم نیست.

۲. آموزش مثل هر امر دیگری متناسب با عصر و زمانه‌اش تغییر می‌کند و ابعاد و وجوهِ تازه‌ای می‌یابد.

پیشنهادها:

۱. آموزش مقطع ابتدایی اجباری شود، هزینه‌های آن تمام و کمال به عهده‌ی دولت باشد.

۲. نصفِ هزینه‌ی تحصیل در مقطع راهنمایی از خانواده‌ها گرفته شود و نصفِ دیگر را دولت تأمین کند.

۳. هفتاد درصد هزینه‌ی تحصیل در مقطع متوسطه را والدین و سی درصد دیگر را دولت بپردازد.

۴. نظامِ تربیت‌معلم، مثلِ دانش‌سراها، بعد از مقطع راهنمایی با جدیت احیا و فعال شود.

۵. دانش‌آموزان پس از پایانِ مقطع راهنمایی و با نظارت دولت جذبِ کارگاه‌ها، کارخانه‌ها و مراکزِ تولیدی شوند تا هم ضمن کارآموزی و کارورزی پس از چهار سال نیروی تخصصی کار آماده باشد. بیمه و حقوق حداقلی هم ضروری است.

۶. معافیت‌ها و مشوق‌های مالیاتی و سرمایه‌گذاری برای بخش خصوصی در نظر گرفته شود تا به تدریج و در حالت ایده‌آل نیمی از امر آموزش را عهده‌دار شود. مدارسِ خصوصی یکی از مهم‌ترین ابزار‌های ارتقای آموزش و کاستنِ از بار دولت است.

۷. با فعال شدن بخشِ خصوصی ماجرایی تحتِ عنوان خیرین مدرسه‌ساز و ساختمان‌سازی‌های بیهوده متوقف شده، کمک‌های داوطلبانه‌ی مردمی مستقیما به خزانه‌ی آن برسد.

۸. مدرک‌گرایی که آفت و ضد ارزش است برچیده شده، دانشگاه‌های دولتی به حداقل ممکن برسد (مثلا حداکثر بیست دانشگاه) و بقیه‌ی آموزش عالی به بخش خصوصی سپرده شود تا افراد با هزینه‌ی شخصی و در صورت تمایل در آن مراکز ادامه تحصیل دهند.